Profesyonel olarak çekim yapmaya başlamana ne sebep oldu?

Çok küçük yaşlardan beri her zaman yaratıcı bir kimliğim olduğunu düşünüyorum. Kariyer yollarını keşfetmeye başladığımda da “London College of Fashion”da moda fotoğrafçılığı konusunda uzmanlaşmış bir kurs buldum ve gitmek istediğim yolun bu olduğunu anladım. Bu işe başladığım ilk günden itibaren tek odak noktam; hafta sonları çekim yapmak, okuldan veya işten sonra seçtiğim bu alan için en iyisi olana kadar çalışmak oldu.

Yetiştirilme tarzın yaratıcılığını nasıl şekillendirdi?

Babamın tüm tarafı son derece yaratıcı olduğu için kendimi çok şanslı hissediyorum. Küçük yaşlardan beri büyükannemin beni ve kız kardeşimi hep sanat galerilerine götürdüğünü ve bizimle birlikte çizim yaptığını hatırlıyorum. Büyükbabam fotoğrafçı olduğu için, babam da etrafı hep fotoğraflarla sarılı bir ortamda büyümüş. Okul zamanlarında da çok sanatsal bir kişiliğim olduğunu hep hissediyordum, hatta hafta sonları ekstra resim derslerine katılıyordum. Ben de küçük yaşlardan itibaren ne yapmak istediğini bilen ama ailesinin izinden gitmenin kendisine göre olup olmadığından emin olmayan çocuklardandım. Bu yüzden moda fotoğrafçısı olma hayalimi gerçekleştirmeden önce başka yollar keşfetmeye karar verdim. Bu yollardan biri iç tasarımla ilgiliydi, çünkü çocukken odamı durmaksızın yeniden tasarlıyordum. İç mimarlık kariyerinin bana uygun olup olmadığını keşfetmek için bir kursa yazıldım, ancak süreç içinde bu işin çok fazla matematiksel olduğunu gördüm. Bununla birlikte moda, kostüm ve set tasarımı için de kurslara gittim, ancak her seferinde fotoğrafçılığın  tutkum olduğu ve eğitimimi bu alana adamam gerektiğini anladım. Babam tutkulu olduğum bir şey konusunda ilerlediğim için çok mutluydu ve beni her zaman kendi kamera ekipmanlarıyla serbest bırakırdı. Ayrıca bana photoshop öğreterek diğer öğrencilerden bir adım önde olmamı da sağladı. İçimdeki o yaratıcı yönü ortaya çıkardığı ve yeteneğimi genç yaştan itibaren beslediği için aileme kesinlikle teşekkür etmem gerekiyor.

Moda senin için ne ifade ediyor? Tarzını nasıl tarif ederdin?

Sanatsal bakış açım için moda her zaman ön planda oldu. Moda, yeni trendi yakalarken mevcut tarzım üzerinde oynamama izin verdiği için trendlerin sürekli değişmesini seviyorum. Bir fotoğrafçı olarak sürekli yeni trendleri takip etmek zorunda olmak son derece heyecan verici ve bu durum içimdeki ateşi daha da artırıyor. Modeli en iyi şekilde yakalayabilmek adına her zaman nasıl daha iyi görünebilir diye düşünüyorum. Ve bu etkiyi artırmak için de renkleri kullanmaktan gerçekten keyif alıyorum. Tarzım çok renkli olsa da modeli her zaman temiz, güçlü ve çekici göstermeye çalışıyorum.

İşinin arkasındaki yaratıcı süreci nasıl tanımlıyorsun?

Yaratıcı süreç değişebiliyor. Podyumdaki modellere ve trendlere bakarak yeni bir şeyler keşfetmeyi seviyorum. Bazen bir trend benim için herhangi bir çekim fikrini tetiklerken, bazen de gördüğüm bir yer bambaşka fikirler uyandırabiliyor. Örneğin, reklam için bir müşteriyle çalıştığımızda genel bir brief geliyor. Eğer bir kast direktörüyle çalışmıyorsak, brief'e uyacağını düşündüğüm modeller öneriyorum. Projeye başından itibaren dahil olmak, tüm yaratıcı süreçleri deneyimlemek benim için çok önemli. Yaptığım her işi her zaman aynı şevk ve tutkuyla ele alıyorum.

Aklından çıkmayan bir fotoğraf çekimi var mı?

Tüm çekimlerimi "Tamam, bu benim yeni favori çekimim" gibi hissederek bıraktığım için bu gerçekten aldatıcı bir cevap. Seyahat etmeyi çok sevdiğim için en sevdiğim çekimlerden bazılarının Bali'deki ormanlar, Cayman Adaları'ndaki plajlar ve Paris'in güzel sokakları olduğunu söylemeliyim. Bir kültürü yakalayan görüntüler yaratmamı sağlayan çekimler benim için oldukça önemli.

Sence fotoğrafçı olmanın en ödüllendirici yanı nedir?

Buna işim diyebilmek için kendimi “çimdiklemem” gerekiyor çünkü fotoğrafçı olmayı çok seviyorum. Her iş çok farklı; hem pek çok harika yetenekli insanla tanışıyorsunuz hem de onlarla çalışma fırsatı buluyorsunuz. Benim için en ödüllendirici kısım ise fikirlerimin bir araya geldiğini görmek. İşimi basılı dergilerde, reklam panolarında veya vitrinlerde gördüğümde bu çok gerçeküstü gibi gelse de bir o kadar da ödüllendirici bir duygu.

Moda endüstrisinde çalışırken öğrendiğin en önemli şey ne oldu? Eleştiriyi nasıl ele alıyorsun?

Öğrendiğim en büyük ders olayları kişisel algılamamak oldu çünkü bu gerçekten bazen zorlayıcı olabiliyor. Büyük bir kampanya söz konusu olduğunda, iş başka bir fotoğrafçıya gidebilir. Kendime bunun işin bir parçası olduğunu, bu endüstrinin rekabetçi bir sektör olduğunu ve dışarıda pek çok yetenekli fotoğrafçı olduğunu hatırlatıyorum. İnsanların radarında olmak ve ilk etapta tercih edilmek harika tabii. Ayrıca, çekim sırasında müşteri başka bir kare görmek istiyorsa bunu da kişisel olarak algılamıyorum. Çünkü günün sonunda bir iş yapmak için oradasınız ve bazen ne kadar çabalarsanız çabalayın sizin istediğiniz olmuyor. Bununla birlikte, yapıcı eleştiriyi gerçekten takdir ediyorum. Her zaman öğrenilecek çok şey olduğunu biliyorum, bu yüzden tüm bu öğretileri cebime atıyorum ve hiçbir şeyi kişisel algılamamaya çalışıyorum.

Röportaj SEVAL AKBULAK

Curated No.20'yi satın almak için tıklayın.